Opis projektu

Animatorki zauważyły, że w ich miejscowości brakuje okazji do wspólnego działania, rozmów, dzielenia się umiejętnościami. Wiele mieszkanek i mieszkańców ma talenty, pomysły, chęć do działania – ale nie zawsze wiedzą, gdzie i z kim je realizować. W codziennym życiu sąsiadki i sąsiedzi z różnych pokoleń często się tylko mijają, zanika pamięć o lokalnej historii. Tymczasem świetlica, która powinna być sercem wsi, nie spełnia swojej funkcji przez brak regularnych wydarzeń i wspólnej troski o jej przestrzeń.

Rozpoczęły więc przygotowania: od rozmów z mieszkańcami, diagnozy potrzeb i zebrania zespołu organizacyjnego. Zaplanowały trzy obszary działań, które połączą społeczność – twórczość, zabawę i lokalną historię.

Pierwszy był warsztat „Tańcowała igła z guzikiem”, czyli wyszywanie obrazów z kolorowych guzików (powstał z nich także napis z nazwą miejscowości). Powodzeniem cieszyły się też warsztaty szydełkowania dla zaawansowanych i początkujących. Na zajęciach artystycznych stare krzesła zyskały nowe życie – zostały oczyszczone i pomalowane pod okiem instruktorki, a na następnym spotkaniu uczestniczki i uczestnicy odnowili i pomalowali stary stół. Kolejny punkt działań to spotkania z grami – od tych dawnych, które pamiętają najstarsi, poprzez klasyczne planszówki, aż po współczesne i mało znane. Kulminacją projektu była oparta na lokalnych legendach i historii gra terenowa. Uczestniczki i uczestnicy wędrowali po wsi i pobliskim lesie, odkrywając ciekawe miejsca i wykonując zadania w zespołach.
Finał to wystawa prac, które powstały podczas warsztatów i wspólne spotkanie: był czas na podsumowanie, świętowanie sukcesu i snucie planów na przyszłość. Wszyscy wyrazili potrzebę kontynuacji regularnych spotkań, by stały się częścią lokalnej tradycji. Projekt to pierwszy krok – test, inspiracja i fundament pod kolejne inicjatywy.

Kto

Animatorki projektu o sobie:

Maria Bożyk – jestem pracującą seniorką, a wolny czas poświęcam działalności społecznej. Jestem członkinią gminnej rady seniorów, przewodniczącą KGW oraz prezeską koła seniorów. Zrealizowałam kilka projektów skierowanych do młodszych i starszych mieszkańców, a moim największym sukcesem jest angażowanie seniorów w różne działania. Chętnie dzielę się pomysłami na inicjatywy z seniorami oraz w zakresie pozyskiwania środków. Prywatnie dużo czytam, zajmuję się ogrodem, szyję, szydełkuję, poszukuję inspiracji dotyczących działań społecznych i ciągle uczę się życia.

Jowita Zagajewska – po powrocie z Warszawy znów mieszkam w ukochanych Luboszewach. Ważna jest dla mnie integracja mieszkańców – zarówno młodszych, jak i starszych. Mam doświadczenie w działalności charytatywnej, uczestniczyłam w Szlachetnej Paczce oraz byłam wieloletnią wolontariuszką WOŚP. Pragnę zjednoczyć mieszkańców i zachęcić ich do wspólnego spędzania czasu w atrakcyjny sposób.

Instytucja wspierająca: Gminne Centrum Kultury i Biblioteka Publiczna w Lubochni

Po co

Cele projektu to:

• integracja wielopokoleniowej społeczności;
• stworzenie przestrzeni do twórczego wyrażania siebie, dzielenia się doświadczeniami i umiejętnościami, do aktywnego spędzania czasu;
• budowanie wspólnoty i tożsamości lokalnej;
• rozwój lokalnych inicjatyw.

Dla kogo

Odbiorcami byli wszyscy mieszkańcy – bez względu na wiek, doświadczenie czy zainteresowania.

Najmłodsi – to dla nich okazja do twórczej zabawy, poznania lokalnej historii i spędzenia czasu z dorosłymi w nowy sposób. Uczą się współpracy, rozwijają wyobraźnię i odkrywają, że ich głos też się liczy.

Rodzice, opiekunowie, sąsiedzi – to dla nich szansa na aktywne uczestnictwo w życiu społeczności, oderwanie się od codziennych obowiązków i wspólne tworzenie czegoś trwałego.

Osoby starsze – mogą podzielić się swoją wiedzą, poczuć się potrzebne i aktywnie uczestniczyć w życiu wsi. Wnoszą do projektu bezcenną wartość – wspomnienia, opowieści, doświadczenie.

Kto może zrealizować

Podobne działanie mogą przeprowadzić koła gospodyń wiejskich, wiejskie lub osiedlowe stowarzyszenia, instytucje edukacyjne i kulturalne, grupy nieformalne i lokalni liderzy. Najlepsze efekty daje współpraca – gdy różne grupy połączą siły, projekt staje się nie tylko możliwy, ale też wyjątkowy. Kluczem jest zaangażowanie i chęć budowania wspólnoty.

Jak

Krok 1. Przygotowania

Poszukajcie osób chętnych do współpracy i gotowych do zaangażowania się w kilkumiesięczne przedsięwzięcie. Porozmawiajcie z lokalnymi instytucjami i organizacjami, które mogłyby sfinansować działanie lub pomóc wam znaleźć środki m.in. na warsztaty, druk reprodukcji fotografii, czy organizację wystawy. Będzie wam też potrzebny lokal na regularne zajęcia. Świetlica to doskonałe miejsce, ale jeśli w waszej miejscowości jej brakuje, skontaktujcie się z urzędem gminy – może samorząd dysponuje lokalem, który nie jest wykorzystywany. Ważne, by miejsce spotkań było stałe i dostępne dla wszystkich (bez barier architektonicznych).

Uzgodnijcie wstępny budżet, harmonogram i rozdzielcie zadania. Warto stworzyć wspólny dokument online (np. w Google Docs), gdzie każdy widzi zadania i terminy.

Krok 2. Rozeznanie i przygotowania do zajęć

Zdiagnozujcie potrzeby – rozmawiajcie z mieszkańcami, pytajcie, co ich interesuje, czego im brakuje. Zbierajcie pomysły na tematy warsztatów i działania twórcze (wiele inspiracji znajdziecie w internecie). Zorientujcie się, kto mógłby je poprowadzić. Zaplanujcie poszczególne spotkania.

Najlepiej wszystkie zajęcia podzielić na obszary tematyczne (np. działania artystyczne, gry i zabawy, lokalna historia, ogrodnictwo, kuchnia) i tak ustalić harmonogram, by każda z dziedzin miała swój stały dzień tygodnia.

Zorganizujcie materiały, narzędzia, sprzęty i wszystko, co będzie potrzebne na spotkaniach. Nie zapomnijcie o napojach i drobnym poczęstunku.

Krok 3. Promocja i rekrutacja

Kiedy ustalicie terminy spotkań (konkretny dzień tygodnia i stałą godzinę), opublikujcie zapowiedź działań w mediach społecznościowych. Poproście zaprzyjaźnione instytucje i organizacje o udostępnianie informacji. Przygotujcie proste plakaty z zaproszeniem na pierwsze spotkanie (pamiętajcie, by zaznaczyć, że zajęcia są bezpłatne i dla osób w każdym wieku), rozwieście je w najbliższej okolicy wszędzie tam, gdzie bywają seniorzy lub ich bliscy, np. w domu kultury, bibliotece, urzędzie gminy. Opowiadajcie o inicjatywie sąsiadom, znajomym i rodzinie, zachęćcie, by poszli z wami na pierwsze spotkanie – bez zobowiązań i konieczności angażowania się. Bardzo możliwe, że pozostaną z wami na dłużej.

Przeprowadźcie zapisy – przez formularz online, telefonicznie lub osobiście na pierwszym spotkaniu.

Stale dokumentujcie wydarzenia i publikujcie zdjęcia, filmiki oraz wypowiedzi osób uczestniczących.

Krok 4. Spotkania i warsztaty

Prowadźcie spotkania według planu, ale z gotowością na improwizację. Najważniejsze to wspólnie spędzony czas, twórcze działanie i dobra zabawa. Bądźcie otwarci na inicjatywy i pomysły uczestniczek i uczestników. Może ktoś z nich przeprowadzi dodatkowe warsztaty?

Warto też zaproponować działania, które będą widoczne dla lokalnej społeczności, np. stworzenie szyldu na drzwi świetlicy czy klombu obok przystanku. Świetnym sposobem na zainteresowanie i przyciągnięcie innych będzie gra terenowa związana z lokalną historią.

Krok 5. Finał i kontynuacja

Na koniec cyklu działań/sezonu/roku szkolnego zorganizujcie podsumowanie – wystawę prac, pokaz zdjęć, poczęstunek. Zaproście wszystkich, którzy przyczynili się do sukcesu, żeby świętowali z wami.

Potem spotkajcie się w gronie organizatorów, zapiszcie wnioski i rekomendacje – co się sprawdziło, co warto poprawić. Zainicjujcie kolejny cykl – niech regularne wspólne działania staną się stałą propozycją w waszej miejscowości.

Jak zarządzać działaniem

Najważniejsze role w projekcie:

• osoba koordynująca – nadzoruje całość;
• zespół kilku osób, które dzielą się zadaniami (promocja, rekrutacja, zaopatrzenie, dokumentacja) – projektowanie plakatów, ulotek, publikacje w mediach społecznościowych;
• osoby prowadzące warsztaty.

Dodatkowo ważne są:

• regularne spotkania zespołu;
• jasna komunikacja;
• elastyczność – nie wszystko pójdzie zgodnie z planem, więc warto mieć plan B i otwartość na zmiany;
• docenienie zespołu – po zakończeniu projektu warto zorganizować wspólne podsumowanie i podziękowanie dla wszystkich zaangażowanych.

Koszty realizacji 

Najważniejsze koszty, które trzeba wziąć pod uwagę:

• wynagrodzenie osoby koordynującej;
• wynagrodzenia instruktorów warsztatów;
• artykuły spożywcze – poczęstunek na spotkaniach warsztatowych i na zakończenie projektu;
• narzędzia i materiały na warsztaty;
• materiały biurowe;
• wywołanie zdjęć, druk;
• obsługa księgowa.

Niezbędne minimum

Konieczne są: 

• zaangażowany zespół organizacyjny (3–8 osób, które potrafią współpracować);
• jasny cel i spójna koncepcja;
• otwartość – bez barier wiekowych, finansowych czy komunikacyjnych;
• harmonogram – konkretne terminy, podział działań, rezerwacja przestrzeni;
• promocja i rekrutacja – plakaty, ulotki, ogłoszenia w lokalnych mediach, kontakt osobisty (ludzie muszą wiedzieć, że coś się dzieje i że są mile widziani);
• bezpieczne i dostępne miejsce spotkań;
• dobrej jakości materiały i narzędzia;
• scenariusze działań i osoby prowadzące z doświadczeniem lub pasją;
• dokumentacja i podsumowanie: zdjęcia, opinie uczestników, wnioski – to nie tylko pamiątka, ale też materiał do rozwoju kolejnych edycji;
• atmosfera szacunku, współpracy i radości – klimat, który sprawia, że ludzie chcą razem działać.

Linki

https://www.facebook.com/tancowala-igla-z-guzikiem

https://gckibplubochnia.naszgok.pl/szydelkownia

https://gckibplubochnia.naszgok.pl/warsztaty-porabane-meble

https://gckibplubochnia.naszgok.pl/podsumowanie-projektu